Długie zimowe wieczory wyjątkowo sprzyjają seansom filmowym w kinie domowym. U nas to swego rodzaju rodzinny rytuał. Robimy wtedy popcorn bądź inne pyszne przekąski, przygotowujemy napoje, wskakujemy pod kocyki i starannie wyszukujemy co chcemy zobaczyć. Najczęściej oglądamy oskarowych zwycięzców z kategorii długometrażowy film animowany – mamy wtedy gwarancję, że wszyscy będziemy się dobrze bawić (tu np. pisałam o wygranym za 2017: klik). Tym razem wynalazłam jednak coś innego wartego zobaczenia. A warto z kilku powodów. Zapraszam na recenzję polskiej produkcji: Za niebieskimi drzwiami.

Za niebieskimi drzwiami to film fantasy z roku 2016 w reżyserii Mariusza Paleja. Zupełnie nie wiem jak to się stało, że przegapiliśmy ten film w kinach. Fabuła opowiada o 12-sto letnim Łukaszu, który po wypadku trafia pod opiekę siostry swojej mamy. Surowa i dość staroświecka ciotka (w tej roli świetna Ewa Błaszczyk) prowadzi pensjonat, w którym wychowywała się również matka chłopca. Łukasz odkrywa tam, że za tytułowymi niebieskimi drzwiami w jego pokoju, kryje się zupełnie inna, magiczna rzeczywistość, a w niej między innymi przerażający Krwawiec, któremu trzeba będzie stawić czoła.

To co według mnie naprawdę wyróżnia tę produkcję, to jej cel edukacyjny. Bo oprócz całkiem zgrabnie opowiedzianej przygody, mamy tu również próbę wyjaśnienia młodym widzom bardzo trudnego tematu jakim jest śpiączka i co mogą przeżywać osoby, będące na pograniczu jawy i snu. Film wzrusza, uczy, ale i może momentami przerażać, szczególnie bardziej wrażliwe osóbki. Ja sama miałam gęsią skórkę podczas seansu i to nie jeden raz. Dlatego też polecamy raczej dla starszych dzieci (przynajmniej 10+).

Dla mnie osobiście ogromny plus za dobór tematu. Nie można nie podkreślić również tego, że to jedna z niewielu naszych rodzimych produkcji dla starszych dzieciaków na takim poziomie. A chłopaki zgodnie przyznali, że bawili się świetnie. Tak więc polecamy bardzo. Może przyda się podczas nadchodzących ferii zimowych. Dla chętnych dostępna również książka Marcina Szczygielskiego (tu: klik). A film do kupienia tu: klik